ایمپلنت دندان باید مادام‌العمر باشد. دندان کاشته شده در صورتی دائمی می‌شود که محکم به استخوان فک جوش خورده باشد. اگر حجم استخوان کافی نباشد، احتمال موفقیت ایمپلنت به شدت کم می‌شود.کیفیت و کمیت استخوان همواره در پی از دست دادن دندان کاهش می‌یابد، هر چند ممکن است شما متوجه تحلیل رفتن استخوان نشوید. اما وقتی پس از مدتی تصمیم به کاشت دندان می‌گیرید، مشخص می‌شود که استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت دندان وجود ندارد

به همین دلیل است که غالباً ابتدا پیوند استخوان انجام میشود و همچنین توصیه میشود که دندان غائب را هر چه زودتر جایگزین شود. به علاوه بسیاری از دندانپزشکان پیشنهاد می‌دهند که پیوند استخوان در زمان کشیدن دندان انجام شود.

انواع مواد پیوند استخوان

اتوگرافت، آلوگرافت، زنو گرافت، آلوپلاست

استفاده از گرفت های استخوانی همانند پودر استخوان، بلاک استخوانی، پوتی و ژل در دندانپزشکی بسیار رایج می باشد و کاربردهای مختلفی دارند، از جمله:

اتوگرافت (یا اتوژن) :

اتوگرافت ، پیوندهای (گرفت‌های) استخوانی است که از بدن خود بیمار گرفته می‌شود. پیوند استخوانی اتوژن همواره نخستین انتخاب دندانپزشکان است، چون پیوندهای گرفته شده از بدن خود بیمار بهترین نتایج را از بین مواد مخصوص پیوند استخوان به دست می‌دهد.

دلیل موفقیت بالای این نوع پیوند این است که مغز استخوان بدن خود بیمار حاوی سلول‌هایی زنده است که به رشد مستمر استخوان و تسریع فرایند التیام کمک می‌کند. اما نقطه ضعف اتوگرافت این است که برای گرفتن پیوند استخوان باید جراحی دومی نیز بر روی نقطه دیگری از بدن انجام شود.

آلوگرافت:

آلوگرافت ، از استخوان جسد یا اعضای بدن قطع شده انسان تهیه می شود که به صورت مینرال (FDBA)، دمینرال (DFDBA)، پارشیال (مخلوط - Partial) و فریز شده موجود می باشند.

زنوگرافت :

از گونه غیرانسانی مثل گاو، اسب و خوک تحت پروسه دمایی بالا به منظور عدم آلودگی و بیماری زایی تهیه می شود.

آلوپلاست :