هیلینگ بسته به تشخیص پزشک بعد از مدتی (۳-۲ ماه) به جای کاوراسکرو بسته می شود. هیلینگ باعث شکل گیری بافت لثه در اطراف ایمپلنت می شود و همچنین از نفوذ جسم خارجی به داخل ایمپلنت جلوگیری می کند. بعد از بستن هیلینگ و گذشت ۲-۱ هفته، دندانپزشک هیلینگ را باز کرده و ایمپرشن کوپینگ را برای قالب گیری به جای آن می بندد. سپس در همان جلسه مجدداً هیلینگ را بسته تا دندان بیمار آماده گردد.

واژه های هیلینگ کپ  , هیلینگ اسکرو ، جینجیوال فورمر ، هیلینگ اباتمنت و … معمولا به جای هم و برای نامگذاری قطعه ای به کار می رود که بعد از جراحی مرحله دوم ایمپلنت (در ایمپلنت گذاری دو مرحله ای ) و یا بعد از قرارگیری ایمپلنت در داخل استخوان ( در ایمپلنت گذاری یک مرحله ای )  بر روی دهانه ایمپلنت بسته می شود.

انتخاب هلپینگ بسته به چه شرایطی است:

1: انتخاب ارتفاع مناسب هیلپینگ کپ

اندازه آن بسته به ضخامت لثه متفاوت بوده و نقش مهم آن هدایت و شکل دادن بافت نرم اطراف پروتز است.

 انتخاب ارتفاع مناسب هیلینگ کپ با توجه به ضخامت لثه و قطر و فرم هیلینگ کپ با توجه به ناحیه ای که بازسازی می شود ، قطر دندانی که جایگزین می شود و emergence profile  رستوریشن نهایی  انجام می شود تا بتواند لثه را به نحو مناسبی فرم دهد و زیبایی حداکثر و سلامت دراز مدت بافت های اطراف را تامین کند.

2: انتخاب قطعه قالبگیری مناسب

پس از فرم گیری لثه انتخاب قطعه قالبگیری ( ایمپرشن کوپینگ ، ایمپرشن کپ و …) مناسب باید با توجه به قطر و فرم هیلینگ کپ استفاده شده انجام شود تا بتواند لثه ای که به خوبی اطراف هیلینگ کپ فرم گرفته را ثبت و به قالب نهایی انتقال دهد . این مساله به تکنیسین لابراتوار کمک می کند تا فرم ایده آل رستوریشن را طراحی و اجرا نماید.