یک فرایند بدون فلپ انجام سی بی سی تی ضروری است در صورتیکه وضع استخوان در نمای رادیوگرافی مناسب باشد و نیاز به پیوند استخوان و اعمال اضافی مانند اکسپنشن استخوان نباشد از روش فلپ لس می توان استفاده کرد.در این روش محل قرار گیری ایمپلنت دندانی با یک وسیله مخصوص به اندازه قطر ایمپلنت پانچ می شود و از همان ناحیه ایمپلنت دندان قرار داده می شود در یک فرایند بدون فلپ، ایمپلنت میتواند مطابق ایمپلنت طراحی بدون داشتن سطح آلوئوالر قرار بگیرد. در این فرایند، انتخاب تجهیزات جراحی بسیار با اهمیت است. 

جراحی به کمک گاید، فرایند ایمپلنت بدون فلپ نیازمند تجهیزات زیر است:

دریل پانچ بافت نرم، دریل صاف کننده سطح استخوان، گاید دریل، دریل نهایی، دریل تیوب، کانکتور ایمپلنت و دریل اباتمنت پروفایل

 که در این بخش از مقاله به کاربرد هریک میپردازیم 

1: دریل پانج بافت نرم 

یک دریل پانچ بافت نرم برای دریل کردن لثه به شکل استوانه ای در فرایند جراحی بدون فلپ استفاده میشود.

استفاده از دریل با تیغه ای با قطر کوتاهتر دو مزیت دارد. اول این که دهانه با اندازه کوچکتر سبب میشود بافت غشایی اطراف ایمپلنت به سطح اباتمنت نزدیکتر شود که خاصیت هموستاتیک دارد. ثانیا زخم سریعتر بهبود پیدا میکند و اسکارهای کمتری به جای می گذارد.

2: دریل صاف کننده سطح استخوان {Bone Flattening }

اگر سطح استخوان آلوئوالر  دارای شیب یا نامتقارن باشد، دریل ممکن است زمانی که به استخوان می رسد حتی با گاید جراحی هم دچار لغزش شود.این مساله میتواند سبب جابجایی در حین استفاده از دریل و همچنین در حین قرار دادن ایمپلنت شود. بنابراین نیاز به اضافه شدن مرحله ای است تا سطح را صاف کند و از لغزش دریل یا ایمپلنت جلوگیری کند. در روش فلپ زدن، مخاط استخوان درمعرض فلپ قرار می گیرد تا سطح آلوئوالر را صاف کند

3: گاید دریل {Guide Drill}

به منظور ایجاد اولین حفره را بر روی سطح استخوان استفاده میشود. این دریل تیغه پیکان مانندی دارد و بدنه ی استوانه ای آن برای تطابق با Tube Drill دارد.گاید جراحی به راهنمایی در فرایند دریل کردن کمک میکند. هدف Drill Guide ایجاد مکان و جهت اولیه دقیق برای دریل های بعدی است. همچنین ویژگی Stop داشتن را در بدنه دارد تا از دریلینگ بیشتر از عمق مشخص شده، جلوگیری شود. برای استفاده از Drill Guide در ابتدا tube Drill تطبیق دهنده در اسلیو گاید جراحی وارد میشود، سپس Drill Guide در tube قرار داده میشود.

4: Final Drill

این دریل یک حفره مورد نیاز در استخوان برای قرار دادن فیکسچر دریل میکند. دریل بر اساس قطر و ارتفاع طراحی شده است.

این دریل نیز یک بدنه استوانه ای و یک تیغه تیز دارد. در قسمت بدنه خط میزان وجود دارد که عمق دریلینگ را تنظیم میکند. توقف دریل بین قسمت باالی ایمپلنت تا باالی گاید جراحی اتفاق می افتد؛ به عبارت دیگر ارتفاع گاید جراحی و طول ایمپلنت با همدیگر، مقیاس توقف دریل است که بر روی دریل قرار دارد

5: Drill Tube

Tube Drill در داخل اسلیو قرارمی گیرد تا جهت دریل را در حین فرایند هدایت کند. e از تیتانیم ساخته شده است و یک عامل توقف در باال دارد )ارتفاع 1 میلی متر(. قطر Tube با دریلی که استفاده میشود مطابقت دارد. Tube Drill همچنین دارای یک دسته است تا به قرار گرفتن در اسلیو کمک کند. شکل و ارتفاع Tube Drill با توجه به شرکت سازنده متغیر است.

6:Implant Connector

Connector Implant برای برداشتن و قرار دادن ایمپلنت در گاید جراحی استفاده میشود. این امکانات دارای مقیاسی برای تشخیص عمق ایمپلنت است. به عنوان مثال: اگر گاید جراحی 9 میلی متر ارتفاع داشته باشد، Connector Implant یک مقیاس 9 میلی متر باالی ایمپلنت دارد. عالوه بر این Implant Connector نشانگری 6 ضلعی )هگز( نیز دارد.

7: Abutment Profile دریل

برای خارج کردن هر قطعه ای از استخوان که ممکن است زمانی که Body Scan بر روی فیکسچر یا اباتمنت قرار می گیرد، مداخله کند استفاده میشود.